۱۳۹۶ خرداد ۱۷, چهارشنبه

کارورزی یا استثمار بیشتر!


بیکاری یکی از معضلات جامعه ایران است، به‌طوری‌که مهره‌ها و سردمداران رژیم با نگرانی از لشکر بیکاران به یکدیگر هشدار می‌دهند. در این رابطه دولت آخوند روحانی برای ایجاد اشتغال طرحی را به نام طرح کارورزی ارائه داده است که البته در آستانه نمایش انتخابات به آن بیشتر دامن زدند.

اما به واقع موضوع این طرح چی است و آیا جوابگوی این معضل است و یا. ؟ 

شبکه خبر رژیم 1خرداد 96، آخوند روحانی: «در زمینه‌ی کارورزی حتماً اقدام رو شروع می‌کنیم و این کار رو انجام میدیم».

بر اساس این طرح که برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است، فرد متقاضی برای دو سال در کارگاهها با یک سوم حقوق کارگران یعنی 350هزار تومان در ماه مشغول بکار می‌شوند و در این مدت از حق بیمه کارفرما محرومند و ادامه استخدام به تأیید و تشخیص کارفرما خواهد بود.

طرحی که به اجرا در نیامده زیرآبش زده شد.
قالیباف در جنگ باندی به خبرگزاری حکومتی فارس در این باره گفت که راه‌اندازی سایت تحت عنوان کارورزی یک دزدی آشکار است. (خبرگزاری حکومتی فارس 20اردیبهشت 96) 

اما آخوند روحانی با یک فقره دروغ و یک لگد به حریف تأکید کرد که مصمم است طرح کارورزی را به اجرا برساند، وی در همدان گفت: «آن کسی می‌تواند برای اشتغال حرف بزند که در سال ٩٥، ٦٥٠ هزار اشتغال ایجاد کرد. دولت در بهمن ٩٥ طرح کارورزی و اشتغال آنها را تصویب کرده است».

البته به مصداق دروغگو کم حافظه است، یادش رفته بود که گفته بود ما سالانه 700هزار شغل ایجاد کردیم، که البته مرکز آمار رژیم هم این عدد را تأیید نکرد و عدد 350هزار را تأیید کرد.

اما نکته اصلی اینجاست که اگر روحانی و دولتش فی‌الواقع دنبال ایجاد اشتغال هستند، قبل از هر چیز باید جلوی تعطیلی صنایع را بگیرند، بر اساس آمار رسمی همین رژیم 65درصد صنایع کشور تعطیل یا نیمه تعطیل است.

بهرام شکوری، نایب‌رئیس انجمن سنگ آهن به رادیو زمانه رژیم گفت: «با تعطیلی بیش از ۲۰۰معدن سنگ آهن در ایران ۳۰هزار کارگر بیکار شده‌اند. این تازه وضع معدن است که تماماً سوددهی است».

علیرضا محجوب دبیرکل خانه کارگر رژیم دوم اردیبهشت‌ماه سال جاری گفت که: «در سال گذشته (۱۳۹۵) ۹۴هزار کارگر بخش صنعت در ایران شغل خود را از دست داده‌اند». (سایت حکومتی رادیو زمانه 8خرداد 96) 

ولی روحانی مشکل بیکاری را به گردن جناح رقیب می‌اندازد تا بلوف بزرگتری بزند.

آخوند روحانی: «از سال 86تا 91 تقریباً ما اشتغال خالصی نداشتیم، بنابراین بیکار‌ها کنار هم سال به سال انبار شدند، و متأسفانه این مشکل را به‌وجود آوردن که جامعه ما با یک بیکاری بزرگ و مزمن مواجه شد، ... البته در برنامه 5ساله ششم پیش‌بینی شده، اشتغال 955هزار نفر در سال مورد پیش‌بینی است». (شبکه خبر رژیم 4خرداد 96) 

اما آیا در ساختار اقتصادی نظام ولایت فقیه امکان چنین اشتغالزایی وجود دارد؟ 

واقعیت این است که بر اساس طرح کارورزی دولت آخوند روحانی قصد دارد که به قول خودش فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را توانمند کند. از اهداف این طرح، 

- افزایش مهارت و اشتغال جوانان
- افزایش جذب و بکارگیری جوانان در شرکتها
- هدایت هدفمند منابع در جهت توسعه اشتغال جوانان
بیان شده، و گروه هدف هم جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاهی است که در گروه سنی 23تا 32سال قرار دارند، البته با در نظر گرفتن 2سال سربازی جوانان در اصل برای سنین 25ساله تا 34ساله می‌باشد.

بر اساس این طرح همان‌طورکه فوقاً آمد. فرد متقاضی حقوقی معادل 350هزار تومان دریافت خواهد کرد که معادل تقریباً یک سوم حداقل دستمزده، بیمه کارفرمایی به آنها تعلق نمی‌گیرد، و اگر کارفرما موافقت کرد آن فرد استخدام می‌شود. فرد متقاضی بین 6ماه تا 2سال باید در این کارگاهها کار کند تا مهارت لازم را کسب کند. این تمام طرح دولت آخوند روحانی است که این میزان برای آن تبلیغ می‌کند.

دولت روحانی برای توجیه این طرح این طور استدلال می‌کند که به این شکل، جوانان مهارت کاری پیدا می‌کنند تا بتوانند وارد بازار کار شوند، ضمن این‌که به این شکل، فضا برای کارفرماها هم سبک می‌شود تا بهانه اخراج نیروها را نداشته باشند. بنابراین یکمرتبه موج اشتغال ایجاد می‌شود.

آری واقعیت این است که در تئوری و روی کاغذ این استدلالات می‌شود، اما بیکاری محصول ساختار فاسد و تبهکارانه نظام ولایت فقیه است که از یک طرف ۲۵تا ۳۰میلیارد دلار کالا توسط سپاه در آن قاچاق می‌شود که کمر تولید را خرد می‌کند، از طرف دیگر همه کارخانه‌ها و شرکتهای تولیدی بزرگ را زیر سلطه شرکتهای وابسته به سپاه و بیت خامنه‌ای می‌برد که آنها هم کارشان غارت زمینها و اموال کارخانه‌ها و تغییر کاربری آنها به برجسازی و اماکن پولساز و صدها مفسده بانکی و تورمی و رانتی است که محصول آنها بیکار کردن نیروهای کار است. در این صورت هیچ طرحی نمی‌تواند به‌طور واقعی پا بگیرد. ضمن این‌که خود همین طرحها از جمله طرح کارورزی اساساً یک طرح ضداشتغال است.

بر اساس این طرح به فارغ‌التحصیلان یعنی لیسانس به بالا که ۱۶سال درس خوانده‌اند، ماهی ۳۵۰هزار تومان داده می‌شود. بر اساس آخرین برآوردهای ارگانهای رژیم خط فقر ۳ونیم میلیون تومان است که بر این اساس به این کارورزان تحصیلکرده به میزان یک دهم خط فقر حقوق می‌دهند. با این حقوق، کارورز اگر صبحانه نخورد و فقط ناهار و شام یک ساندویچ معمولی ۶هزارتومانی بخورد، باز هم ۱۰هزارتومان کم می‌آورد. این اسمش اشتغاله؟ یا برده‌داری مدل آخوندی؟ به همین دلیل اساساً انگیزه کار کردن را از فارغ‌التحصیلان می‌گیرد.

برای ایجاد اشتغال باید موانع اشتغال را از بین برد. اصلی‌ترین مانع اشتغال در ایران واردات کالاهای مصرفی است و در کاکل اون هم قاچاق نزدیک ۳۰میلیارد دلاری همین کالاهای مصرفی است. اینها دست سپاه است. اسکله‌هایش که در همین مناظره‌ها گفتند به عدد ۱۴۰اسکله می‌رسد. مانع را باید کنار زد که خلع ید از سپاه در اقتصاد ایران است. طرحهایی مثل کارورزی و امثال اینها حتی یک مسکن هم برای این اقتصاد غارت شده نیست.

در نتیجه تا این رژیم هست با طرح کارورزی و غیرکارورزی هیچ مسأله‌ای حل نخواهد شد این طرح هم تماماً یک طرح چپاول گرانه است که نیروی کار جوانان تحصیل کرده را به یغما ببرند، وگرنه امامزاده‌ایکه شفا ندهد قطعاً کور خواهد کرد، تا این رژیم در مسند قدرت است اوضاع روز به روز بدتر از این خواهد شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر