به یاد خسرو وکرامت
۲۹بهمن سالگردشهادت
این فرزندان دلیر خلق که
دردادگاههای ضدخلقی شاه
مرگ رابه سخره گرفتند
به خسرو گلسرخي و كرامت الله دانشيان (همان كه شعر و ترانه معروف بهاران خجسته باد اثر فراموش نشدني اوست ) پيشنهاد شد از شاه تقاضاي عفو كنند اما آنها فقط پوزخندي زدند ؛ ساواك به گلسرخي پيشنهاد داد دامون پسرش را قبل از تيرباران ببيند اما گلسرخي به اين پيشنهاد هم پاسخ منفي داد و اين در شرايطي بود كه همه سلول هاي بدنش نام دامون را فرياد مي كشيد . او مي دانست دامون نقطه ضعف اوست و ديدار دامون قطعا وي را به زندگي اميدوارمي كند ؛در حالي كه برايش مرگ يه وظيفه بود؛وقتي از او تقاضاي ندامت نامه مي كنند تا در نتيجه دادگاه تخفيف دهند ؛ گلسرخي مي گويد هيچ كس از زندگي در كنار زن و فرزند گريزان نيست . من مثل هر انساني زندگي را دوست دارم ودوست دارم مثل هر پدري رنگ چشمان فرزندم را ببينم اما راهي را كه انتخاب كرده ايم بايد به پايان ببريم . مرگ ما حيات ابدي است .ما مي رويم تا راه و رسم مبارزه بماند . آيا اگر من ندامت نامه بنويسم كمر مبارزان را خرد نكرده ام ؟
و پاداش دوستداري مردم گلوله هايي بود كه در سحرگاه ۲۸ بهمن ۱۳۵۲ بر سينه خسرو گلسرخي و كرامت الله دانشيان نشست .حكومت حتي جرات نكرد اين خبر شوم را اعلام كند .سالها بعد شاعري ديگر فاجعه اعدام گلسرخي را چنين رقم زد .
جهان ما به دو چيز زنده است
اولي شاعر و دومي شاعر
و شما هر دو را كشتيد .
اول:خسرو گلسرخي را
دوم :خسرو گلسرخي را
به ياد خسرو گلسرخى و كرامت دانشيان
خسرو گلسرخی (زاده ۲ بهمن ۱۳۲۲ – درگذشته ۲۹ بهمن ۱۳۵۲)
گلسرخی دوم بهمن ۱۳۲۲ در شهر رشت چشم برجهان گشود. در سال ۱۳۴۸ با عاطفه گرگین ازدواج کرد که حاصل آن فرزند دامون است. سحرگاه ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ به جرم شرکت در طرح گروگانگیری رضا پهلوی فرزند محمدرضا، در کنار همرزمش کرامت‌الله دانشیان در میدان تیر چیتگر تهران تیرباران شد و در قطعه ۳۳ بهشت زهرا به خاک سپرده شدند.
کرامت‌الله دانشیان (۱۰ مهر ۱۳۲۵، شیراز – ۲۹ بهمن۱۳۵۲، تهران)
کرامت دانشیان که به همراه گلسرخ و در یک پرونده مشترک محاکمه و تیرباران شد از مبارزان دوران شاه بوئد. سلول شماره ۱۶ زندان اوین آخرین اقامتگاه دانشیان بود.
دانشیان در شیراز تحصیلات ابتدائی و متوسط خود را به پایان برد و پس از پیوستن به سپاه دانش در دوره سربازی به تدریس در روستاهای دورافتاده راه نیمه کاره صمد بهرنگی در آذربایجان را ادامه داد.
دانشیان از شمار اولین گروه پذیرفته شدگان دوره هنری و سینمایی صدا و سیمای قبل از انقلاب بود. پس از حدود یکسال به علت فعالیت های سیاسی و ساخت فیلم کوتاهی از غارت نفت و زندگی فقیرانه مردم جنوب شهر تهران از دانشکده اخراج شد . در سال ۱۳۵۹، ویژه نامه‌ای برای کرامت الله دانشیان در مجموعه‌ای دو جلدی با عنوان «فرهنگ نوین»، منتشر شد. از سروده‌های معروف او «بهاران خجسته باد» است، که پس از انقلاب ۱۳۵۷ به سرود انقلاب تبدیل شد:
«هوا دلپذیر شد گل از خاک بردمید….»
سهراب سپهری در یادبود خسرو گلسرخی:
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید اینست
که در افسون گل سرخ شناور باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر