سرکوب و خفقان و شرایط سخت و پر فشار و پرهزینه تحصیلی در حاکمیت ولایت‌فقیه، آن‌چنان عرصه را برای دانشجویان، دانشگاهیان و نخبگان کشور تنگ کرده که آنها را، ناگزیر به ترک کشور می‌کند.
این وضعیت آن‌چنان حاد است که در حال حاضر، ایران تحت حاکمیت آخوندها در زمینه فرار مغزها رتبه اول در جهان را دارد.
ابعاد ضایعه خروج نخبگان از کشور به گونه‌یی است که رسانه‌های حکومتی هراز چند گاهی مجبور می‌شوند گزارشاتی در زمینه آثار جبران‌ناپذیر این موضوع برای کشور، بنویسند.
روزنامه حکومتی مردم‌سالاری 1اسفند 93 می‌نویسد: ”آنچه بد است و ضایعه ملی خواهد بود این‌که نتوانیم آن هزاران نخبه علمی خود را پس از فراغت از تحصیل علم و کسب تجربه بازگردانیم و مصیبت‌بارتر آن که نتوانیم صاحب علمان درون کشور را نگهداریم و شرایطی به وجود آوریم که آن عزیزان و این ارجمندان، امنیت روحی و روانی و موقعیت شغلی و زندگی مطلوب خود را در آمریکا جست و جو کنند“.
همین روزنامه حکومتی 11بهمن 95 ضمن اشاره به شکست دولت روحانی در ممانعت از فرار نخبگان سؤال می‌کند: ”چرا فرار مغزها و نخبگان از یک سو و عدم تمایل به تحصیل دانشگاهی بیش از پیش روند رو به رشد دارد؟“.
خبرگزاری سپاه پاسداران (فارس) نیز اعتراف می‌کند که روند خروج دانشگاهیان و دانشجویان از کشور روبه رشد است و این روند برای کشور ضایعه‌ای جبران ناپدیر است.
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) 6آذر 95 با عنوان ”رکورد جدید مهاجرت دانشجویان ایرانی به آمریکا با رشد ۲.۲برابری“ نوشت: ”گزارشهای رسمی از «افزایش ۲.۲برابری» دانشجویان ایرانی در آمریکا در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ خبر می‌دهد؛ این شرایط، نگرانیها در خصوص فرار مغزها و شرایط نخبگان جوان کشور در دولت یازدهم را افزایش داده است».
روند فزاینده خروج دانشجویان و دانشگاهیان از کشور آن‌چنان است که سالانه 150هزار نفر از آنان از کشور خارج می‌شوند و کارگزاران رژیم نیز بعضاً برای تشریح ابعاد فاجعه‌ای که این روند برای کشور در بردارد، از عناوینی هم‌چون «خودکشی فرهنگی» یا «خودکشی فکری» استفاده می‌کنند.
در برآورد میزان خسارت تکان‌دهنده ناشی از فرار نخبگان ایرانی به آمریکا گفته می‌شود که از رقم پول‌های بلوکه شده ایران در آمریکا بسیار بیشتر است!
عامل دیگری که باعث افزایش مهاجرات دانشجویان و نخبگان علمی کشور می‌شود، فراهم نبودن شرایط تحصیل بلحاظ عملی است. سطح پایین علمی در دانشگاها و مراکز عالی آموزشی است.
به این دلیل است که طیفی از دانشجویان و نخبگان علمی کشور به‌منظور استفاده از فرصتهای مناسب علمی و پژوهشی به خارج کشور می‌روند. اما پس از اتمام تحصیلات و یا پژوهش‌های مد نظر از آنجایی که شرایط مناسب در داخل کشور فراهم نیست از بازگشت به کشور خودداری می‌کنند.
از جمله عوامل خروج قشر تحصیلکرده از کشور بیکاری و نداشتن شغل مناسب با تحصیلات است، هم اکنون بالای 50 درصد از تحصیلکردگان کشور بیکارند و بخشی از آنها نیز که شاغل هستند یا کارگری می‌کنند و یا به کارهایی نظیر تجارت اشتغال دارند که هیچ سنخیتی با تحصیلات آنها ندارند.
واضح است که سرکوب و دیکتاتوری در حاکمیت ولایت‌فقیه، نقش درجه اول در خروج نخبگان از کشور را ایفا می‌کند.
بیشتر مهاجرت ها از جمله مهاجرت دانشجویان و نخبگان کشور از ایران تحت حاکمیت آخوندها، به‌دلیل برنتافتن دیکتاتوری آخوندی است، و این دیکتاتوری است که با ایجاد محدودیتهای سیاسی و اجتماعی زمینه مهاجرت آنان را فراهم می‌کند.
واقعیت تلخ آن است که با وجود این حاکمیت ننگین هرچه زمان می‌گذرد، موج مهاجرت از کشور و به‌خصوص مهاجرت نخبگان، افزایش بیشتری پیدا می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر